Öryggisráðið - sorglegur skrípaleikur allt frá 1945

Það er auðvitað löngu tími til kominn á uppstokkun öryggisráðsins, sem hefur nú ekki verið ýkja valdamikið í gegnum tíðina. Öryggisráðið er arfur frá síðari heimsstyrjöldinni, þegar sigurveldi styrjaldarinnar gáfu hvort öðru sæti og síðan held ég að ráðið hafi lagst svo lágt að bjóða fjölmennasta ríki heims, Kína, sæti í ráðinu árið 1972. Þau lönd, sem eiga fast sæti í ráðinu eru Kína, Frakkland, Rússland, Bretland og Bandaríkin.

Það er auðvitað stóreinkennilegt að "wanna be" heimsveldi á borð við Bretland og Frakkland skuli enn vera með fastafulltrúa í ráðinu, á meðan ESB er ekki með fulltrúa og t.d. Indland ekki heldur eða jafnvel Japan eða Þýskaland! Þegar litið er til íbúafjölda mætti auðvitað nefna fleiri lönd á borð við Indónesíu, Brasilíu, Pakistan o.s.frv.

Þeir sem eitthvað hafa fylgst með alþjóðamálum vita, að öryggisráðið hefur í raun mjög sjaldan gripið til hjálpar fyrir lítilmagnann í stríðshrjáðum löndum, heldur aðeins ef hagsmunum þeirra, sem hafa fasta setu í ráðinu, hefur verið ógnað, t.d. vegna olíuauðlinda eða annarra svipaðra hagsmuna. Þau ríki, sem fast sæti eiga í ráðinu, hafa síðan iðulega beitt neitunarvaldi sínu til að koma í veg fyrir aðgerðir í löndum, þar sem þau styðja annan hvorn stríðsaðilann. Loksins þegar ráðið hefur gert eitthvað hefur það verið mjög seint og skaðinn nánast skeður, þ.e.a.s. tugir ef hundruð þúsunda saklausra borgara hafa þegar látið lífið.

Ég veit satt best að segja ekki hvað menn voru að hugsa, þegar ákveðið var að taka þátt í þessu spillta valdatafli alvöru og "wanna be" heimsvelda!

Bretar vorkenna Íslendingum