Álið er málið !

Við Suðurnesjamenn erum orðnir langþreyttir á að misvitrir embættismenn og fámennur hópur öfgasinna í umhverfismálum standi í vegi fyrir framkvæmdum, sem eru okkur og landsmönnum öllum nauðsynlegar.

Ítrekað reyna opinberar stofnanir, samtök og einstaklingar að koma í veg fyrir að fullkomlega löglegar og eðlilegar framkvæmdir, sem Norðurál hefur haft í undirbúningi í samvinnu við sveitarfélögin á Suðurnesjum allt frá árinu 2003-2004. Hér fóru fram sveitarstjórnarkosningar og eitt af kosningamálunum var einmitt stóriðjan, en Sjálfstæðisflokkurinn var með mjög einarða afstöðu með stóriðju. Kjósendur gátu því valið Vinstri-græn eða Samfylkinguna ef þeir vildu ekki stóriðju í bæinn. Við Sjálfstæðismenn fengum hins vegar næstum 70 % at Eðlilega spyr maður sjálfan sig hvaða hvatir liggja þarna á bak við? Getur verið að pólitískar skoðanir embættismanna hafi áhrif á ákvarðanatöku hjá þeim stofnunum, sem þarna koma að máli? 

Á undanförnum áratug hafa hátt á annað þúsund Suðurnesjamanna misst vinnuna og þótt sumum hafi tekist að finna vinnu á ný hefur fórnarkostnaðurinn verið mikill. Sumir hafa þurft að sætta sig við mun lakari kjör og aðrir aka nú til Reykjavíkur eða hafa hlutt sig í aðra landshluta. Þetta fólk og margir aðrir á Suðurnesjum bíða nú eftir að fá góða og örugga vinnu hjá Norðuráli.

Að mörgu leyti hefur aldrei verið betri tími en nú að hefja framkvæmdir í Helguvík. Hagkerfið kólnar hratt og framkvæmdir, sem færu af stað með vorinu og gætu náð hámarki á næsta ári myndu koma hjólum atvinnulífsins aftur af stað eftir að nýju jafnvægi í efnahagslífinu verður aftur náð, sem að öllum líkindum á sér stað síðar á þessu ári.

Hvað varðar álver á Bakka, þá fögnum við Suðurnesjamenn ákaflega verði tekin ákvörðun um að byggja þar álver. Við vitum sem er að það ferli, sem verður að fara fram áður en framkvæmdir varðandi álver hefjast, tekur nokkur ár. Því er óhætt að fullyrða að framkvæmdir í Helguvík og á Bakka stangist alls ekki á, heldur þvert á móti verði tímasetning beggja framkvæmda mjög góð fyrir þjóðarbúið, þar sem framkvæmdir á Bakka gætu fræðilega aðeins hafist þegar þeim er lokið hér.

Síðan eigum við að sjálfsögðu að ráðast í seinni hluta framkvæmda hér á Suðurnesjum að loknum framkvæmdum á Bakka (2015-2016) og síðan koll af kolli. Með þessu móti komum við í veg fyrir þenslu líka þeirri, sem fór af stað við gerð Kárahnjúkavirkjuna, virkjana á Hellisheiði, stækkun Norðuráls og byggingu álvers á Reyðarfirði. Það verður að viðurkennast að þar var ferðin á okkur aðeins of mikil og afleiðingarnar voru síðan því miður ekki nógu góðar, þótt þjóðarbúið eigi eftir að mala gull með þessum framkvæmdum næstu áratugina.

Ég minni landsmenn á að þótt ég taki mjög sterkt til orða í fyrirsögninni, þá er mér full alvara með þessum orðum mínum. Þótt vissulega sé ekki gott að vera með öll eggin í einni körfu, þá er nauðsynlegt að minnast þess að fyrir aðeins nokkrum mánuðum voru blöðin full af greinum frá Ómari og öðrum vel meinandi draumóramönnum, þess efnis að við ættum helst öll að fara vinna í fjármálageiranum, netþjónabúum. Þar áður voru það ferðamennska - þar til hún var ekki nógu umhverfisvæn. Þegar ég var lítill vorum við nær alfarið háð fiski hvað útflutningstekjur varðaði. Síðan áttu refabúin og fiskeldið að bjarga málunum, en við skulum ekki rifja upp sorgleg endalok þeirra ævintýra hér og nú. Hvað hefur staðið allt þetta rugla af sér? Jú, álverið í Straumsvík, Járnblendið og Norðurál. Þessi fyrirtæki hafa veitt hundruðum og þúsundum landsmanna örugga og vel launaða vinnu í gegnum áratugina án þess að vera með digrar yfirlýsingar um framtíðardraumalönd. Þessi fyrirtæki hafa ekki talað heldur framkvæmt.

Það er kominn tími til að við - þessir venjulegu Íslendingar - látum í okkur heyra og eftirlátum ekki þessu fólki, sem virðist vera búið að leiða þjóðina á asnaeyrunum undanfarin ár með öfgaáróðri gegn venjulegum og öflugum góðum fyrirtækjum. Barnabókahöfundar eiga að skrifa barnabækur en ekki reyna að leika hagfræðinga og athafnamenn og eins eiga hagfræðingar og athafnamenn ekki að skrifa barnabækur. Það eru einungis örfáir snillingar, sem eru jafnfærir í semja metsölubækur og að stjórna landinu.

Ágætu landar vaknið til lífsins og áttið ykkur á því að í raun hefur ekkert  breyst í aldanna rás, þótt lífið sé að sumu leyti þægilegra - aðeins umbúðirnar hafa breyst - lífið var saltfiskur og verður áfram saltfiskur. Nákvæmlega eins og forfeður okkar vöknuðu og fóru út fjárhús að gefa á garðann og moka flórinn eða fóru á opnum bátum út á sjó, þá þurfum við í dag alvörustörf, alvöru fyrirtæki og alvöru verðmætasköpun. Þeir atvinnuvegir sem sjá okkur fyrir lífsviðurværi ár eftir ár, áratug eftir áratug, þurfa að hafa traustan grunn og þá þarf að byggja á styrk okkar og þess lands sem við byggjum. Af þessum sökum eigum við eftir sem áður að horfa til fiskiðnaðar - þótt vægi hans muni minnka í framtíðinni - orkufreks iðnaðar og ferðamennsku. Síðan getum við verið með fjármálastarfsemi, landbúnað, iðnað, skógrækt og netþjónabú í bland við annað, en þetta verður að mínu mati aðeins til að auka fjölbreytni og til að allir fái störf við sitt hæfi.

 

 

 

Helguvík bíði enn um sinn

Athugasemdir

[Sigurjón Benediktsson (IP-tala skráð) 16.2.2008 kl. 16:27]

Þakka fyrir gott innlegg og skemmtilegt sjónarhorn.

Á hverju ætlar okkar þjóð að lifa er stóra spurningin þegar hriktir í pappírspeningunum.

[Jóhann (IP-tala skráð) 16.2.2008 kl. 19:26]

Tja, ekki ætlar hún öll að vinna í álveri - svo mikið get ég sagt þér.