Er Geir á öndverðum meiði við meirihluta sjálfstæðismanna ?

Ég var á þessum fundi í Valhöll, þar sem Geir Hilmar Haarde sagði sína skoðun á aðildarviðræðum og aðild að ESB og kom sú skoðun engum fundarmanna á óvart. Það verður þó að teljast ótrúlegt að á meðal þeirra 25 þingmanna, sem sitja á Alþingi fyrir hönd flokksins, virðist ekki vera einn einasti, sem viðurkennir að vera á báðum áttum varðandi aðild að ESB. Aðeins einn þingmaður flokksins hefur talað um að réttast væri að ræða málin til hlítar innan flokksins og skoða í framhaldinu, hvort gengið yrði til þjóðaratkvæðagreiðslu um aðildarviðræður við ESB. Þarna á ég að sjálfsögðu við Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur menntamálaráðherra.

Þarna var í reynd um svo varfærnislega nálgun að hálfu menntamálaráðherra að varla er hægt að tala um hallarbyltingu. Hugmynd hennar virðist vera að ræða málin fyrst ofan í kjölinn innan grasrótar flokksins og komast til botns í því hvað sjálfstæðismenn virkilega vilja gera í þessu máli. Þorgerður virðist vera þeirra skoðunar, að flestir sjálfstæðismenn yrðu velflestir andvígir aðild að vel skoðuðu máli og má það vel vera rétt athugað hjá henni. Væru flestir sjálfstæðismenn hins vegar þeirrar skoðunar að ganga skyldi til viðræðna, þá yrði málið að öllum líkindum tekið fyrir á næsta landsfundi, sem ályktaði um hvort farið yrði í þjóðaratkvæðagreiðslu um aðildarviðræður eða ekki. Að síðustu myndu niðurstöður aðildarviðræðna bornar undir þjóðina. Er þetta ekki mjög lýðræðisleg nálgun og búum við ekki í lýðræðisríki? 

Hversvegna vilja forystumenn Sjálfstæðisflokksins ekki horfast í augu við þá staðreynd, að þetta mál er á dagskrá þjóðarinnar, þótt það sé kannski ekki á dagskrá þingflokks Sjálfstæðisflokksins eða annarra stjórnmálaflokka? Hversvegna segja forystumenn Sjálfstæðisflokksins, að flokksmenn megi auðvitað ræða þessi mál sín á milli, en að það skipti í raun engu máli, þar sem við séum ekkert á leiðinni inn í ESB, hvort sem er. Þjóðin er reyndar búin að vera ræða þessi mál lengur en í nokkrar vikur eða mánuði, þótt auðvitað hafi ástandið í efnahagsmálum hleypt miklu lífi í þá umræðu. Vita þeir eitthvað, sem við flokksbundnir sjálfstæðismenn og aðrir kjósendur Sjálfstæðisflokksins vitum ekki? Er ekki landsfundur eftir rúmlega eitt ár og er hann ekki æðsta vald flokksins og ákvarðar stefnu hans. Eru ekki kosningar eftir þrjú ár og ákveður þjóðin þá ekki hvaða stefna er tekin?

Ég þekki núverandi stefnu flokksins í málefnum ESB, því ég sat fundi um það mál á síðasta landsfundi. Það er ekkert launungarmál að deilt var um orðalag á fundum nefndarinnar og að fjölmargir sjálfstæðismenn voru þeirrar skoðunar, að það orðalag - sem að lokum varð ofan á - gengi ekki nógu langt varðandi nálgun flokksins í átt að ESB aðild eða a.m.k. aðildarviðræðum. Ályktunin var hins vegar samþykkt eftir að sátt náðist um orðalag. Þannig er sem betur fer unnið innan Sjálfstæðisflokksins. Ég er ekki viss um að ályktunin væri orðuð á sama hátt í dag, en það er auðvitað rétt hjá Geir Haarde, að vissulega erum við bundnir af þeirri ályktun, sem samþykkt var á sínum tíma.

Það sem ég bað um á fundinum áðan var að farið yrði í opna og upplýsta umræðu um ESB málin, því þetta yrði mál málanna á næsta landsfundi og í næstu kosningum og auðvitað þyrfti allri umræðu um máið að vera lokið í grasrótinni áður en málið færi á landsfund eða þangað til kosninga kæmi. Að mínu mati væri góð byrjun og rétt nálgun í þessu máli að standa fyrir opnum fundum, þar sem tveir eitilharðir sjálfstæðismenn á borð við Pétur Blöndal og Þorstein Pálsson yrðu frummælendur og tækjust á um þessi mál, en þeir eru auðsjáanlega á öndverðum meiði í þessum máli.

Geir var ekki sammála þessari nálgun minni og sagði að Sjálfstæðisflokkurinn væri ekki málfundafélag og stæði ekki fyrir fundum af þessu tagi. Flokkurinn stæði aðeins fyrir fundum, þar sem stefna flokksins og sjónarmið væru kynnt. Ég hélt að upplýst umræða um stjórnmál ætti einmitt heima innan sjálfstæðisfélaganna, innan fulltrúaráðs og annarra stofnana flokksins. Geir vísaði þeim til stjórnmálaskóla flokksins. Þessu er ég ekki sammála, en hugsanleg hef ég eitthvað misskilið starfið innan Sjálfstæðisflokksins.

Að mínu mati hefur sú stjórnmálaumræða, sem farið hefur fram innan flokksins ESB-aðild, einkennst af því, að harðir andstæðingar ESB aðildar telja upp gallana við aðild og minnast ekki einu orði á kostina. Þeir tímar eru hreinlega liðnir að landsmenn - og gildir þá einu hvar í flokki menn eru - láti bjóða sér að flokksforustan prediki yfir þeim sína skoðun og síðan samþykki hjörðin það umræðulaust.

Í máli sem þessu þarf hinn venjulegi flokksmaður og kjósandi Sjálfstæðisflokksins sjálfur að vega og meta kosti og galla ESB aðildar og mynda sér í kjölfarið sjálfstæða skoðun - annað er ekki boðlegt. Fulltrúalýðræði er gott og gilt, en í málum sem þessum þarf þjóðin sjálf að eiga síðasta orðið og því þarf hvorutveggja til þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort ganga á til aðildarviðræðna, alþingiskosningar, þar sem stjórnmálamenn allra flokka segja hvaða afstöðu þeir hafa til þessa stóra máls og síðan atkvæðagreiðslu um hvort þjóðin vill gerast aðili að ESB.

Með góðri kveðju,

Guðbjörn Guðbjörnsson

Geir: Ég vil ekki ganga í ESB

Athugasemdir

[Hjörtur J. Guðmundsson, 17.5.2008 kl. 17:08]

Sæll félagi,

Er þjóðin að ræða þetta mál? Hvernig veistu það þó gerðar séu einhverjar skoðanakannanir og fjölmiðlar hafi veitt því talsverða athygli á síðustu mánuðum? Hvers vegna varð Evrópusambandsaðild ekki að kosningamáli fyrir síðustu kosningar? Var það stjórnmálaflokkunum að kenna eða höfðu kjósendur einfaldlega engan áhuga á málinu? Gleymum ekki að skoðanakannanir, þar sem fólk er spurt hvort það vilji aðild að Evrópusambandinu og/eða aðildarviðræður, segja nákvæmlega ekkert til um það hversu miklu málið skiptir það.

Í þessu sambandi er vert að rifja upp að rétt fyrir síðustu þingkosningar, þ.e. fyrir rétt rúmu ári síðan, voru tvær skoðanakannanir gerðar fyrir Fréttablaðið, fyrst í marz og síðan apríl, þar sem fólk var einmitt beðið að raða helztu málaflokkum upp í röð eftir því hversu mikilvægir það teldi þá. Fyrst átti að setja þann málaflokk sem það teldi mjög mikilvægan neðst þann sem það teldi mjöl léttvægan og svo allt þar á milli. Skemmst er frá því að segja að í fyrri könnuninni voru Evrópumálin í neðsta sæti og í þeirri síðari í öðru af tveimur neðstu sætunum.

Frásögn þín af fundi utanríkismálanefndar síðasta landsfundar Sjálfstæðisflokksins, sem við sátum báðir eins og þú veist, þykir mér síðan ekki sannleikanum samkvæmt. Það var enginn sérstakur vilji innan nefndarinnar að færa orðalag ályktunarinnar um utanríkismál nær aðild eða eitthvað slíkt. Þú lagðir slíkt til en dróst það síðan til baka snögglega og sagðist alveg sáttur við að drögin yrði höfð óbreytt. Hvers vegna gerðirðu það ef fjölmargir sjálfstæðismenn í nefndinni voru sammála þér? Skrítið ekki satt. Það voru hins vegar einhverjar vangaveltur um að stefnan mætti ekki vera of "hörð" fyrst kosningar voru framundan. Hins vegar sýndi sig í síðustu kosningum að þær áhyggjur voru óþarfi, enda reyndist ekki hljómgrunnur fyrir þær á landsfundinum sjálfum.

[anna (IP-tala skráð) 17.5.2008 kl. 21:02]

Ég er ekki sjálfstæðismanneskja, ég er óflokksbundin, en ég tek ofan fyrir Geir. Hlustið þið á það sem hann er að segja, því það er sannleikur. Ég bjó í hjarta evrópu í 30 ár og er ný flutt aftur heim. Ég varð vitni að því þegar evrópa sameinaðist, landamærinn opnuðust og allt breyttist. Svo kom evran og rústaði restinni fyrir meðalmanninum. 11 milljón þjóðverja búa UNDIR fátækramörkum,,, í köldum íbúðum...   4 hvert barn í Berlín líður skort. TIL HAMINGJU EVRÓPA!!!  Flott mál maður! Þetta er svipað í allri evrópu nema Lúxemburg sem er ennþá ríkt land.

 Geir talaði úr mínum munni í kvöld. Við ERUM mjög sérstök þjóð. Viljum við selja okkur fyrir efnishyggju? Halló? Ég ráðlegg hverjum einasta íslending með skoðanir, að lesa ÖLL evrópulögin áður en þeir dæma Geir og hans staðreyndir. Síðan ættu þeir að lesa allt um Jón Sigurðsson heitinn. Nei ég hef ekki lesið öll evrópulögin en ég upplifði tonn af þeim. Rockhard reality!

Ég elska þetta land og dáist að þjóðinni með allann sinn dugnað, og þegar maður upplifir í hnotskurn hvað þetta evrópusamband er, þá þakkar maður fyrir að koma hingað heim og taka þátt í samhentu reddingarþjóðfélagi sem stendur sig eins og stórveldi. Það má margt betur fara hér á landi, en ég vona að ég þurfi aldrei aftur að upplifa að búa undir evrópubákninu. Að ég þurfi aldrei aftur að borða bara útlenskt kjöt eða grænmeti. Íslensk matvara er lostæti!

Ef þið bara vissuð hvað Ísland er mikil paradís. Ég bjó í 88 miljón manna þjóðfélagi og borgaði 6 sinnum meira í rafmagn og hita en ég borga hér á landi. Ég þakka Guði í hvert sinn sem ég drekk ískalt vatn úr krananum, því það er ekki búið að fara 7 sinnum í gegnum mannslíkamann. Mér finnst að þjóðin mætti taka sig aðeins á, og Geir mætti rassskella alla ríkisstjórnina opinberlega á Austurvelli :=)

[Guðbjörn Guðbjörnsson, 17.5.2008 kl. 23:06]

Sæl bæði tvö!

Ég tók það sérstaklega fram í dag á fundinum í Valhöll að ég hefði ekki gert upp hug minn varðandi ESB aðild. Ég bjó að vísu ekki 30 ár í Mið-Evrópu, en 12 ár og þá aðallega í Þýskalandi, þannig að ég hef svipaða reynslu og þú. Ég upplifði þó ekki ESB báknið á þann hátt, sem þú virðist hafa, en er þér þó sammála um ástandið í Þýskalandi, sem er því miður ekki beysið og á lítið eftir að batna, þar sem lífeyrismálin hjá þeim eru hnút, sem leysist ekki svo auðveldlega auk þess "demógrafíska" þróun landsins hjálpar ekki til.

Þið hafið bæði misskilið mig. Hjá mér snýst málið meira um að taka umræðuna um ESB-aðild og skoða rökin með og á móti. Ég gæti alveg eins trúað því að Geir Haarde, Þorgerður Katrín og þið bæði hafið á réttu að standa. Mér finnst hins vegar í lagi að skoða rök með og á móti á nokkurra ára fresti, sem er ósköp svipað og þessi svokallaða vaktstöð Geira og Sollu á að gera á meðan á þessu stjórnarsamstarfi stendur.

Það sem ég er hræddur við er að eftirláta Samfylkingunni og Framsóknarflokkinn völlinn í allri umræðu um ESB aðild, en það hefur svolítið verið gert að undanförnu og af þeim sökum hefur þeim fjölgað - innan Sjálfstæðisflokksins, sem utan hans - er vilja fara í aðildarviðræður. Ef við erum ekki með púlsinn á þeirri umræðu og ræðum þessi mál ekki af hreinskilni og sanngirni, gætum við þá misst kjósendur yfir til Framsóknarflokksins og Samfylkingarinnar í næstu kosningum, sem fannst við ekki gera þessu máli nógu hátt undir höfðum - les - ekki rætt einu sinni rætt það. 

Við þetta virðist enginn vera hræddur nema ég og Þorgerður Katrín!

Kær kveðja til ykkar beggja ef þið lesið þessa athugasemd, Guðbjörn Guðbjörnsson.

[Hjörtur J. Guðmundsson, 17.5.2008 kl. 23:20]

Guðbjörn:
Ég hef nákvæmlega engar áhyggjur af gengi Sjálfstæðisflokksins með óbreytta stefnu, hún hefur ekki skaðað flokkinn til þessa og ekkert sem bendir til þess að svo muni verða. Þvert á móti. Á móti eru það einmitt þeir flokkar, sem lengst hafa gengið í að daðra við Evrópusambandsaðild, sem hafa til þessa átt í mestu basli með fylgi sitt. Fyrir utan það að ég er svo sannarlega ekki reiðubúinn að til að selja sannfæringu mína fyrir atkvæði, takk fyrir!

Umræða um Evrópumálin, þar sem rök með og á móti Evrópusambandsaðild, hefur verið í gangi um árabil hvað sem hver segir. Sú umræða hefur klárlega ekki alltaf verið ákveðnum aðilum að skapi, en það er í bezta falli hlægilegt þegar þeir kvarta þá yfir því að það sé engin umræða í gangi. Nokkuð sem formaður SUS kom einmitt skemmilega inn á á fundinum í Valhöll um Evrópumálin á fimmtudaginn.

[Guðbjörn Guðbjörnsson, 17.5.2008 kl. 23:48]

Sæll aftur

Já, ég hef fylgst með þessari umræðu undanfarin ár og verð að segja að hvorugt félagið hefur getað sannfært mig um ágæti síns málstaðar. Mér finnst einmitt nú kominn tími til að þessi tvö ágætu, sem áhugasamir Evrópusinnar annars vegar og andstæðingar ESB aðildar hins vegar hafa myndað, komi fram á sjónarsviðið og leiði umræðuna í fjölmiðlum og annarsstaðar, t.d. á fundum á vegum Sjálfstæðisflokksins.

Ef þú er svona sannfærður um að þú hafir á réttu að standa - sem ég er svo sem ekkert að draga í efa - ætti ekki að standa á þér og félögum þínum að rökræða við Þorstein Pálsson og Guðmund Hallgrímsson (eða hvers son hann annars var) og skoðanabræður þeirra um þessi mál.

Ég skil alveg hvað Þorgerður Katrín á við, þegar hún talar um ofstæki (eða var það ekki ofstæki, sem hún talaði um), því ég hef einnig orðið fyrir því að fá gusuna á mig fyrir það eitt að hvetja til umræðu um kosti og galla ESB aðildar. Ofstæki er nú ansi sterkt orð hjá henni til að lýsa þessu, en samt sem áður finnst mér andrúmsloftið vera þannig innan flokksins að flokksforustan og margir, sem eru hallir undir hana, vilji alls ekki að þessi mál séu rædd á málefnalegan og vitrænan hátt, heldur eigi umræðan að vera í lágmarki og þá aðallega í því formi að við hlustum á flokksforustuna segja okkur hver okkar skoðun á þessu máli á að vera eða láta nægja að ræða málið í "upphrópunarmerkisstíl".

Ég held að við teljum okkur báða vera sæmilega vel upplýsta einstaklinga og þá hljótum við að vilja gagnrýna, upplýsta og málefnalega umræðu um þetta mál, sem byggir á föstum rökum og staðreyndum. Mér finnst einmitt að Þorsteinn Pálsson hafi rædd þessi mál á þeim nótum og það fannst mér Geir Haarde líka gera í dag. Það sem ég vil er meiri og dýpri umræða af því tagi, sem við heyrðum í dag frá Geir, en ég vil líka heyra mótrökin - skoðanaskipti vitrustu manna um þessi málefni og þá ekki innan lítilla þröngra hópa heldur innan okkar stóra flokks. Hvað höfum við að óttast innan flokksins að ræða þessi mál - mér sýnist þú nú hafa rökin á takteinum!

Kveðja, Guðbjörn

[Guðbjörn Guðbjörnsson (IP-tala skráð) 18.5.2008 kl. 21:41]

Sæll Micha!

Mikið skil ég viðbrögð þín vel. Þú getur allavega trúað mér að ég hef enga trú á því að þau vandamál, sem Þýskalandi á við að stríða núna séu tilkomin vegna aðildar landsins að ESB. Þvert á móti held ég að Þýskaland hafi nú frekar hagnast á ESB en hitt, þótt auðvitað hafi Þýskaland um langa hríð verið það sem sem þið Þjóðverjar kallið stærsti "nettógreiðandinn" til sambandsins.

Annað, sem haldið hefur verið fram nú um árabil er að Vestur-Þýskaland hafi farið á hausinn við sameiningu þýsku ríkjanna. Þetta er að mínu mati einnig alrangt, þar sem löngu var farið að bera á erfiðleikum í Þýskalandi áður en til sameiningarinnar kom. Erfiðleikarnir byggjast að mínu mati á lífeyriskerfi, sem allir tryggingarsérfræðingar voru búnir að koma auga á að virkaði ekki fyrir 30-40 árum síðan. Annað vandamál er að stuðningur við barnafjölskyldur var lengi vel allt of lítill auk þess, sem vestur-þýskum konum var ekki hjálpað nógu mikið til að geta unnið úti eftir að þær eignuðust börn. Enn eitt vandamál er hvernig þýskir embættismenn (þ.Beamte) og sjálfstæðir atvinnurekendur (þ. Freiberufler und Selbständige) hafa komist hjá því að greiða í tryggingakerfið o.s.frv. (gæti haldið áfram að skrifa um þetta í allt kvöld). Í reynd hefur um áratuga skeið hefur verið reynt að breyta kerfi með smáskrefabreytingum í stað að viðurkenna að taka hefði þurft allt kerfið til gagngerra breytinga.

Það megum við Íslendingar eiga að það höfum við stundum gert og þá aðallega þegar allt hefur verið komið í hnút hjá okkur - þ.e. ekki af því að skynsemin sagði okkur það. Eitt stórt skref tókum við þó á undan flestum öðrum, en það var þegar við settum íslenska lífeyrissjóðakerfið á fyrir nokkrum áratugum síðan. Í reynd gekk hér allt á afturfótunum þar til 1995-1996, þegar EES samningnum og sú efnahagsstefna, sem ríkisstjórn Alþýðuflokksins og Sjálfstæðisflokksins og síðar Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins færðu okkur þá velsæld, sem við búum við í dag.

Ég veit ekkert hvort það er af því að við erum svona sérstök? Mér finnst Þjóðverjar og þýsk menning vera afskaplega merkileg og sennilega einhver mesta hámenning, sem fyrirfinnst á jarðkringlunni og gildir þar einu hvort við tölum um bókmenntir til forna eða nútímabókmenntir eða sígilda tónlist og hönnun. Evrópsk menning höfðar í það heila mjög mikið til mín og ég lít á mig sem Evrópumann, þótt það eitt og sér sannfæri mig ekki um að við Íslendingar eigum endilega að ganga í ESB. Kínversk og indversk menning höfðar einnig sterkt til mín og ekki vil ég ganga í bandalag með þessum þjóðum.

Ég frábið mér því þann íslenska og evrópska  þjóðernishroka, sem ég stundum verð var við hjá andstæðingum og stuðningsmönnum ESB aðildar. Við erum hvorki betra né verri en annað fólk en annarsstaðar innan Evrópu eða á jarðkringlunni.

Með kærri vinarkveðju til Þýskalands, þar sem ég átti 12 yndisleg ár og komið var fram við mig allan tímann af virðingu og vinsemd. Því eiga Þjóðverjar ekki annað skilið frá mér hlýjar kveðjur og þakklæti. Þjóðverjar eiga kannski í tímabundnum erfiðleikum eins og stendur, en þeir hafa svo sannarlega séð það svartara en þetta.

Guðbjörn Guðbjörnsson

[Hannes Friðriksson , 18.5.2008 kl. 23:49]

Blessaður Guðbjörn

Þetta eru náttúrulega frábær skoðanaskipti sem eru í gangi á síðunni hjá þér. Ég skil ekki alveg hann Hjört sem virðist ekki hafa neinar áhyggjur af því hvernig við Sjáfstæðismenn erum takla þetta mál. Auðvitað er þessi umræða mikið meira en einhverjar skoðanakannanir sem farið hafa fram. Eg dapurt að fylgjast með hvernig okkar flokkur neitar að taka þátt í henni.

 Það ætti til dæmis að kveikja á einverjum perum þegar svona skoðanakannanir er að sýna allt að 68% fylgi við aðildarviðræður. Slíkt fylgi fæst ekki nema að talsvert stór hópur sjálfstæðismanna sé einmitt á þeirri skoðun að slíkar viðræður séu skynsamlegar.

Vonum að okkar menn fari nú að vakna til lífsins, komi með frambærileg rök fyrir stefnu flokksins, þannig að þau okkar sem eru í vafa um hvað sé eðlilegt og rétt að gera í stöðunni áttum okkur betur á þessu öllu saman. Því hingað til hafa þau rök  sem færð hafa verið fram ekki komið nema að litlu leyti frá Sjálfstæðismönnum, og þau sem virkað hafa best á mig frá Þorsteini Pálssyni.

                                    Bestu kveðjur

                               Hannes Friðriksson