Staðan mun betri en fjölmiðlar og vinstri menn hafa haldið fram ...

Í gær var ég á stjórnarfundi hjá BSRB. Á fundinum var áætlun ríkisstjórnarinnar um viðbrögð við efnahagshruninu kynnt af Tómasi Brynjólfssyni, sérfræðingi núverandi og fyrrverandi ríkisstjórnar á nýlegri efnahags- og alþjóðafjármálaskrifstofu forsætisráðuneytisins. Kynningin var eitthvað það besta efni sem ég hef séð um þessi mál og ætti í raun að vera skyldulesning fyrir alla Íslendinga.

Á undanförnum vikum hef ég séð þrjá afburðamenn fjalla um efnahagshrunið af einhverju viti. Það voru fyrrnefndur Tómas Brynjólfsson, Mats Josefsson, sænskur ráðgjafi fyrri og núverandi ríkisstjórnar vegna uppbyggingar bankakerfisins í landinu og Tryggvi Þór Herbertsson, hagfræðingur og fyrrum ráðgjafi forsætisráðherra í efnahagsmálum. Allir voru þessir menn í sjálfu sér sammála um að framundan væri erfitt tímabil fyrir okkur Íslendinga, en staðan væri þó langt frá því að vera vonlaus. Í raun væri bjart framundan fyrir okkur Íslendinga. Þetta var staðfest af Alþjóðagjaldeyrissjóðnum í haust, þegar hann sagði að framtíðarhorfum Íslendinga væru öfundsverðar!

Allt frá því í haust hafa fjölmiðlar og stjórnarandstaðan klifað á eintómum neikvæðum fréttum. Fullyrt var að skuldir okkar væru svo miklar, að við Íslendingar værum bundnar á skuldaklafa um ókomna framtíð. Hæstur tölur, sem ég heyrði nefndar voru 2.400 milljarðar. Þetta er að sjálfsögðu alrangt, því tölum frá forsætisráðuneytinu verða skuldirnar að öllum líkindum í kringum 1.000 milljarða króna. Samkvæmt Tómasi Brynjólfssyni er þetta um 70% af þjóðarframleiðslu okkar Íslendinga og hann bætti við að þá værum við með svipaðar skuldir og gerast að meðaltali hjá aðildarríkjum ESB.

Það fyndnasta var að Tómas Brynjólfsson sagði okkur á fundinum að í grunninn væri hann með sömu glærukynningu í gangi núna og hann hefur verið með í allt haust. Þær efnahagsráðstafanir, sem væru í gangi byggðust að sjálfsögðu á þeim samningi er gerður var við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn og hann hefði ekkert breyst.

Líkt og Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir sagði eru "áætlanir" nýju ríkisstjórnarinnar gamalt vín á nýjum belgjum. Tómas sagði að fjölmiðlar hefðu til þessa sýnt sannleikanum lítinn áhuga og frekar grafið upp einhverja spámenn, sem vilja mála skrattann á veginn!

Segja Icesave kosta ríkið 72 milljarða

Bíð spenntur eftir næstu "Búsáhaldabyltingu" ...

Það er með ólíkindum að forystufólk Alþýðusambands Íslands skuli vera með yfirlýsingar af því tagi sem sjá mátti í fjölmiðlum í dag. Í raun er um lítilsvirðingu við meðlimi verkalýðshreyfingarinnar að ræða. Ýmsir hafa gagnrýnt yfirlýsingar og orð Ögmundar Jónassonar - vinar míns - en svona langt gekk hann þó aldrei í yfirlýsingum sínum. Sjálfur er ég formaður stéttarfélags og sit í stjórn BSRB en aldrei hefur mér dottið í hug að koma fram með yfirlýsingar af þessu tagi, þar sem mér er fullkomlega ljóst að í því hlutverki er ég formaður allra félaga minna en ekki einungis þeirra sem eru sjálfstæðismenn!

Merkileg yfirlýsing Steingríms J. Sigfússonar, að hann sé bundinn af ákvörðunum fyrirrennara síns varðandi hvalveiðar, sýnir enn og aftur að gömul færsla mín, þar sem ég dirfðist að spyrja þeirrar einföldu spurningar, hversu langan tíma það taki vinstri stjórnina að bakka út úr sínum fyrri yfirlýsingum um ýmis mál. Fyrir þetta hlaut ég skammir og svívirðingar frá vinstri mönnum, en mér sýnist ég hafa verið ansi sannspár! Ekki kæmi mér á óvart, ef að vinstri stjórnin heldur velli að loknum kosningum, að sú stjórn samþykkti stóriðju á Bakka og annan orkufrekan iðnað og virkjaði sem aldrei fyrr. Ögmundur Jónasson birtist í fyrradag með niðurskurðarhnífinn á Landsspítalanum og viðbúið er að félagsmálaráðherra verði nauðbeygður til að tilkynna einhvern niðurskurð. Ástæðan er einföld eða að ríkiskassinn er tómur og niðurskurður því miður óhjákvæmilegur, hversu mikilvæg sem útgjöldin eru.

Nú bíð ég spenntur eftir því hvort skríllinn, sem stóð fyrir skemmdarverkum í miðbænum og aðsúgi að lögreglu og þingmönnum, fari aftur á stúfana eða hvort þetta grasrótarlið úr VG haldi sig á mottunni nú þegar "þeirra" fólk hefur tekið við völdum.

Er hægt að láta viðgangast að fámennur hópur skemmdarvarga ræni lýðræðinu í landinu? 

 

Þingmenn sýna þjóðinni lítilsvirðingu

Óska eftir stuðningi í 3. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi

Ég vann frá blautu barnsbeini í hænsnabúi foreldra minna, en síðan lá leiðin í byggingarvinnu, á togara, í banka, í lögregluna og að lokum í fararstjórn á Ítalíu. Ég gekk í grunnskóla í Kópavogi, á Álftanesi og í Garðabæ. Að því loknu lá leiðin í Verslunarskóla Íslands og þaðan í Háskóla Íslands og í söngnám í Söngskólanum. Söngurinn varð háskólanáminu yfirsterkari og lauk ég burtfararprófi árið 1986 og fluttist þá til framhaldsnáms í Þýskalandi og Sviss, þaðan sem ég útskrifaðist.

Ég söng í Þýskalandi og Sviss um 10 ára skeið, en vegna frjókornaofnæmis varð ég að draga saman seglin. Ég tók próf í ferðamálafræði í Þýskalandi og flutti heim árið 1998. Síðastliðin 10 ár hef ég unnið sem sölustjóri á ferðaskrifstofu og hjá tollgæslunni á Suðurnesjum, þar sem ég starfaði síðast sem yfirmaður tollskrifstofu. Nú starfa ég sem yfirmaður hjá tollstjóra í Reykjavík. Með vinnu undanfarin 8 ár stundaði ég fyrst BA-nám í þýsku, sem ég lauk 2007, og lauk síðan meistaragráðu í opinberri stjórnsýslu (MPA) 2008, en lokaritgerð mín fjallaði um áhrif inngöngu Íslands í ESB. Ég er fráskilinn og á þrjár dætur á unglingsaldri, sem stunda nám á Selfossi.

Ég vil koma hreint og skýrt fram við kjósendur og draga ekkert undan um stöðu landsins. Ég vil ekki koma með langan lista með kosningaloforðum, heldur aðeins lofa að gera mitt ýtrasta við þessar erfiðu aðstæður. Ég tel að Sjálfstæðisflokkurinn verði að viðurkenna af auðmýkt þau mistök sem gerð voru við einkavæðingu bankanna og í kjölfar hennar. Lögum um fjármálafyrirtæki og banka var ábótavant og stofnanir á borð við Fjármálaeftirlitið og Seðlabankann stóðu sig alls ekki í eftirliti sínu. Að sjálfsögðu bera aðrir flokkar sömu ábyrgð eða jafnvel öllu meiri þar sem þeir fóru með viðskiptaráðuneytið. Þar á ég við Framsóknarflokkinn og Samfylkinguna.

Ég hef ítrekað gagnrýnt forystu Sjálfstæðisflokksins fyrir aðgerðaleysi undanfarna mánuði. Það er skýlaus krafa mín að þeim mönnum sem á glæpsamlegan hátt settu íslensku þjóðina á hausinn verði refsað og að þeir fjármunir sem þeir komu úr landi verði fundnir og þeim komið til baka til réttra eigenda sinni – íslensks almennings og fyrirtækja.

Mér finnst blasa við að Íslendingar verði að ganga til nauðasamninga við lánardrottna sína og hreinlega viðurkenna að við verðum aldrei borgunarmenn fyrir þessum skuldum. Staðreynd er að við Íslendingar lentum að hluta til í höndunum á fjárglæframönnum sem léku á lagaumhverfi okkar, eftirlitsstofnanir, ríkisstjórn og Alþingi og í reynd alla íslensku þjóðina.

Að loknu þessu uppgjöri eða samfara því verðum við að kanna hvort ESB-aðild er fýsilegur kostur. Takist okkur að semja um ásættanlegu niðurstöðu varðandi fiskveiðar annarra þjóða við Ísland verður Alþingi að leggja aðild landsins að ESB undir þjóðaratkvæði.

Tugþúsundir Íslendinga eiga um sárt að binda, eru að missa vinnuna eða eignir sínar, nema hvort tveggja sé. Sjálfstæðisflokkurinn hefur áður tekið við vonlausri stöðu og komið okkur í fremstu röð. Ég er til í að taka þátt í þeirri vinnu börnum mínum og landsmönnum öllum til hagsbóta.

(Grein birtist áður í Suðurnesjatíðindum 12. febrúar 2009)

Á næstu dögum mun ég opna nýja heimasíðu, en vefslóðin verður:

gudbjorn.is 

Stöðnun og afturhald - atvinnuleysi og eymd í stað stóriðju og olíuvinnslu

Það er engum blöðum um að fletta að sú vinstri ríkisstjórn, sem nú hefur tekið við völdum í landinu er ríkisstjórn stöðnunar og afturhalds. Vonir landsmanna stóðu til þess að ríkisstjórn Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks yrði frjálslynd og umbótasinnuð ríkisstjórn. Sú varð því miður ekki raunin, því afturhaldið í Samfylkingunni lýsti því yfir frá fyrstu stundu að stóriðja væri ekki valkostur í atvinnuuppbyggingu landsins.

Það var þó huggun harmi gegn, að í síðustu ríkisstjórn réðu ferðinni sjálfstæðisfólk og samfylkingarfólk, sem var raunsætt og sá að framtíð Íslands lá auðvitað í iðnvæðingu landsins: stóriðju, olíuvinnslu, matvælaiðnaði (fiskur & landbúnaður) auk allskyns sprotastarfsemi.

Í þeirri ríkisstjórn sem nú situr við völd situr hins vegar fólk, sem byrjað er að draga til baka allar þær skynsamlegu hagræðingaraðgerðir, sem fyrri ríkisstjórn hafði lagt til að gerðar yrðu í ríkisbúskapnum. Að auki hefur ríkisstjórnin lýst yfir að hún sé í grunninn mótfallin stóriðju og ætli ekki að leyfa stóriðju á Bakka við Húsavík. Sömu örlög bíða án ef annarrar atvinnuuppbyggingar úti á landi, s.s. kísilverksmiðja í Þorlákshöfn og í Helguvík og stækkunar álversins í Straumsvík.

Í húfi eru mörg þúsund störf og gífurlegar gjaldeyristekjur fyrir land sem bráðvantar gjaldeyri og rambar á barmi gjaldþrots, þar sem allt stefnir í 15% atvinnuleysi og ríkissjóður er rekinn með 30% halla.

Nú þýðir ekki lengur fyrir VG og Samfylkingar að vera á móti öllum mögulegum lausnum á ofangreindum vandamálum og benda á vandamálin og sökudólgana. Nei, nú þarf lausnir sem miða að því að bjarga landinu frá enn frekari skaða!

Treystir þjóðin þessu fólki virkilega fyrir stjórn landsins? Margt af því fólki sem ræður ferðinni hjá VG og Samfylkingu er ekki einungis á móti virkjunum og stóriðju, heldur einnig á móti hvalveiðum og sumt hvert jafnvel á móti fiskveiðum og þeim búskap sem þau kalla verksmiðjuframleiðslu. Öll hagræðing, öll framþróun, allur iðnaður og allt það sem eykur lífsgæði þjóðarinnar er af hinu slæma fyrir þetta fólk. Frjálslyndur og umbótasinnaður félagshyggjuflokkur, kallar Samfylkingin sig og VG segist halda í heiðri félagsleg gildi og hugmyndafræði sjálfbærrar þróunar.

Þegar hungrið svarf að landsmönnum fyrir á öldum reyndi fólk að sofa eins mikið og það gat þegar búið var að huga að skepnunum. Ljósmeti var takmarkað og matur einnig, því var það eina sem fólk gat gert að sofa til verða ekki sturlað. Er þetta leiðin sem VG og Samfylkingin sjá út úr ógöngunum, eigum við að sofa af okkur erfiðleikana? Þegar fólk er búið að fá einhverja hungurlús í askana sína og húslesturinn er búinn, eigum við þá að leggjast í rúmið og bíða vorsins?

Lausn okkar sjálfstæðismanna felst í endurreisn Íslands, m.a. með því að nýta orkuna sem við höfum til atvinnuuppbyggingar og gjaldeyrisöflunar auk þess sem við styðjum við nýja og spennandi sprotastarfsemi og aðra þá atvinnustarfsemi sem nú þegar finnst í landinu.

Í einfeldni minni spyr ég, hvort umbætur, frjálslyndi og félagsleg gildi felist ekki einmitt í því að fólk hafi gott lifibrauð eða er lausnin kannski fólgin í að hvetja fólk til að taka upp prjónana og fara út að tína ber og fjallagrös! 

Álver í Helguvík en ekki á Bakka

"Ef við kunnum okkur ekki hóf, snýst velgengni og velsæld í vesæld og vansæmd."

Ofangreind orð fann ég og eru þau höfð eftir farsælasta leiðtoga okkar sjálfstæðismanna fyrr og síðar, Ólafi Thors. Fannst mér þau eiga vel við á þessum tímamótum, þegar vinstri menn eru að taka við landstjórninni.

Það er komið að vatnaskilum hjá okkur sjálfstæðismönnum. Eftir nær 18 ára stanslausa sigurgöngu í landsmálapólitíkinni urðum við í annað skipti undir í orrustu, en fyrsta orrustan var þegar við töpuðum í fjölmiðlamálinu víðfræga. Það var að þeirri orrustu lokinni, 2. júní árið 2004, að mér varð ljóst, að við sjálfstæðismenn værum líklega ekki á réttri leið. Líkt og hjá mörgum öðrum gerði ég samt lítið úr þessari tilfinningu minni og beitti minn innri mann þöggun.

Gamall frasi segir að enginn sé í stjórnmálum nema til að hafa áhrif og það má til sanns vegar færa. Mest áhrif hafa þeir sem eru við stjórn landsins. Vilji þjóðarinnar í dag er – hvort sem okkur sjálfstæðismönnum líkar betur eða verr – að við verðum ekki í ríkisstjórn, að við eigum ekki að hafa völd eins og sakir standa. Verkefni okkar er að breyta þeirri skoðun landsmanna og til þess höfum við 84 daga. Hvernig það verður best gert er að mínu mati erfitt verkefni að leysa, en  alls ekki óyfirstíganlegt.

Hér fyrir neðan er sú nálgun, sem ég persónulega held að skili okkur sjálfum bestum árangri. Það sem gerir okkur sátt við okkur sjálf og gjörðir okkar, eykur að nýju sjálfstraustið og fær síðan vonandi aðra til að treysta okkur að nýju. Eini gallinn við þessa kristnu aðferðafræði er að hún verður að byggjast á hreinum tilfinningum, sannleika og algjörri einlægni viðkomandi, því annars skaðar hún þann sem beitir henni og hefur algjörlega þveröfug áhrif a aðra:

Fyrsta skrefið hefur verið stigið en það var að axla ábyrgð á okkar hluta ábyrgðarinnar. Við eigum hins vegar ekki að taka ábyrgð á gjörðum annarra eða utanaðkomandi áhrifum, nógu þungur er okkar kross samt!

Annað skrefið er að biðjast fyrirgefningar í nafni flokksins og reyna að fá fyrrum kjósendur til að sættast við flokkinn sinn. Þetta finnst eflaust mörgum einkennileg nálgun, en ég tel í ljósi mannlegrar reynslu að hún sé rétt.

Þriðja skrefið felst í því að sýna sanngirni og viðurkenna að mótaðilinn hafi að einhverju leyti haft rétt fyrir sér. Reynum ekki að verja okkur, halda fram okkar málstað og gera jafnvel lítið úr málstað mótaðilans. Við erum og höfum verið í tilfinningalegu uppnámi eftir bankahrunið og eigum því erfiðara með að greina raunveruleikann frá tilfinningum okkar. Við vorum því stundum komin á hálfgerðar "villigötur" á undanförnum mánuðum þegar við vorum að verja okkur. Þær ásakanir, sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur orðið fyrir, hafa sært okkur sjálfstæðismenn og að sjálfsögðu einnig okkar forystufólk. Til áratuga hafa stjórnmálamenn á borð við Geir Haarde, Björn Bjarnason og fleiri fórnað lífi sínu fyrir velferð þjóðar okkar og þá þarf ekki mikið til að raunsæið ruglist og við sjáum hlutina ekki í eins skýru ljósi og við annars myndum gera.

Fjórða skrefið er að mínu mati að iðrast, því án iðrunar er engin fyrirgefning. Sjálfstæðisflokkurinn þarf hugsanlega að auðmýkja sig aðeins og það getur orðið okkur erfitt, því við erum stoltur flokkur - og það ekki að ástæðulausu - beygjum okkur ekki í duftið svo auðveldlega. Ef við viljum ekki brjóta odd af oflæti okkar komumst við þó ekki lengra í bili!

Fimmta skrefið - og sennilega það mikilvægasta ef að flokkurinn vill ná viðunandi árangri í vor - er að flokkurinn sjálfur þarf að breytast. Við getum ekki breytt fortíðinni en við höfum framtíðina í höndum okkar - við getum breyst sjálf og það getur flokkurinn líka með hugarfarsbreytingu og nýju fólki.

Ég minni þó á að lykillinn að lausn vandans er að horfast í augu við fortíðina og gera hana upp og til þess höfum við ekki langan tíma. Samfara þessu verðum að að ýta biturð og vonbrigðum til hliðar og leita sátta við fyrrverandi félaga í Sjálfstæðisflokknum og þá sem okkur hafa treyst undanfarin ár, því án þeirra verður enginn varnarsigur upp á +30% þann 25. apríl næstkomandi.

Minnumst þess og viðurkennum fyrir sjálfum okkur og öðrum að hvorki við né aðrir eru fullkomin. Hvorki þú lesandi góður, stjórnvöld eða aðrir hafa haft fullkomna yfirsýn yfir þau erfiðu mál, sem að okkur hafa steðjað undanfarna mánuði og í raun undanfarin 2 ár. Þau erfiðu áföll, sem þjóðin hefur orðið fyrir, ollu því að þjóðin og okkar kjósendur eru ekki að öllu við okkur sátt þessa stundina.

Við verðum að biðja þjóðina fyrirgefningar og þegar við gerum það verðum við forðast allar málalengingar og “teknókratamál”. Við biðjumst fyrirgefningar í stuttu og skýru máli og lýsum yfir að við - líkt og allir aðrir - brugðust illilega á vaktinni og að með aðgerðaleysi okkar, t.d. varðandi lagasetningu og eftirlit, standi þjóðin nú frammi fyrir alvarlegum vandamálum. Við þurfum jafnframt að tilgreina nákvæmlega hvar við fórum út af sporinu.

 

Annað hvort í dag eða á morgun mun ég ég síðan taka fyrir mínar hugmyndir um framtíð Sjálfstæðisflokksins, sem er að mínu mati jafn glæst og hún hefur alltaf verið!

Heimspekingurinn La Rochefocauld heimspekingur: 

 

 

Brestir, sem við höfum kjark til að viðurkenna, eru alltaf fyrirgefanlegir

 

 

 

 

Ingibjörg á Bessastaði í dag

Hversu mikið og hversu hratt geta kommúnistar og sósíalistar étið ofan í sig?

Það verður gaman að fylgjast með ríkisstjórn VG og Samfylkingar næstu mánuðina og hugsanlega næstu árin - ef marka má skoðanakannanir.

Ég velti því fyrir mér hversu mikið og hversu hratt meðal sósíalisti og meðal kommúnisti getur étið ofan í sig af kosningaloforðum og yfirlýsingum?

Við erum ekki aðeins að tala um að þeir ætli ekki að borga kröfur varðandi skuldbindingar íslenska ríkisins vegna Icesave-reikninga Landsbankans, heldur að skila eigi láni Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, að ekki megi skera niður í félagslega kerfinu, heilbrigðiskerfinu eða menntakerfinu!

Ef marka má yfirlýsingar forystumanna VG, þá á að auki í "hreinsuninni" að reka hálfa stjórnsýsluna - sem skipuð var af Sjálfstæðisflokki og Framsóknarflokki - og að því mér skilst á nær allt dómskerfið einnig að víkja - enda "gjörspillt" líka! Hvernig þetta ágæta fólk heldur að Ísland eigi að "fúnkera" á hálfri stjórnsýslu og hálfu dómskerfi er mér illskiljanlegt!

Hvorki VG eða Samfylkingin hafa stutt lögregluna í landinu til góðra verka. Nei þessir aðilar hafa haft í flimtingum að lögreglan ætti að halda sig til baka, þegar æstur múgurinn kastar í lögregluna saur, hlandi, grjóti eða steinhellum eða brýtur rúður á Alþingi eða stjórnarhúsinu eða skemmir aðrar eigur almennings. Sumir stjórnamálamenn hafa hreinlega hvatt til árása á lögregluna í orði eða með látbragði. Enn aðrir hafa lagt sig fram um að rífa niður rannsóknir Ríkislögreglustjóra, sem beinst hafa að auðjöfrum og fjárglæpamönnum. Ég býst við að fjárveitingar til Ríkislögreglustjóra verði skornar niður við trog í næstu fjárlögum og að varnir landsins verði í lausu lofti eftir að þeir eru búnir að leggja niður Varnarmálastofnun.

Hvað ætlar ríkisstjórn sósíalista og kommúnista að gera þegar að kreppu lokinni verður spurst fyrir um álverksmiðju á Bakka eða kísilverksmiðjur í Þorlákshöfn eða Helguvík? Hvað gerir grasrótin í þessum flokkum ef þessi starfsemi verður samþykkt af þeirra eigin flokkum? Heldur hún áfram að hlekkja sig við vinnuvélar og stöðva framkvæmdir? Lýsum við fyrst Vesturlanda yfir fullum stuðningi við hryðjuverkasamtökin Hamas? Nú er ekki einungis hætt á einangrun landsins vegna bankahrunsins, heldur kannski einnig vegna öfgafullrar stefnu í utanríkismálum?

Rekstrarreikningur ríkisins lítur svona út árið 2009:

520 milljarðar - Útgjöld ríkisins 

370 milljarðar - Tekjur ríkisins

150 milljarðar - Skuldaaukning

Við vitum hvernig sósíalistar og kommúnistar leysa slík vandamál: það verður lagður "hátekjuskattur" upp á 5-7% á alla sem hafa laun yfir 350.000 kr. og að auki verða skattar hækkaðir svo á fyrirtækin að þau sem geta flýja land og þau fáu sem lifa af kreppuna gefa upp öndina. Að auki verður þjóðin skuldsett enn meira en orðið er nú þegar!

Guð hjálpi okkur Íslendingum næstu mánuði og hugsanlega næstu ár! 

 

Opnast Icesave-málið að nýju?

Vinstri menn strax teknir að deila - hvenær logar allt í óeirðum aftur?

Það kemur mér sem sjálfstæðismanni ekki á óvart að vinstri menn skuli þegar vera farnir að deila. Séu stefnuskrár flokkanna skoðaðar erum við annarsvegar með stefnuskrá hjá VG, sem er mjög ósveigjanleg í flestum atriðum, t.d. varðandi landbúnaðarmál, stóriðju og verslun og viðskipti. Hins vegar erum við með frjálslyndan sósíaldemókrataflokk, sem er með stefnuskrá, sem í mörgum málaflokkum dregur mjög dám af stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins, s.s. varðandi markaðslausnir, stóriðju, verslun og viðskipti. Sumstaðar gengur hún jafnvel mun lengra, svo sem í landbúnaðarmálum og Evrópumálum. Auðvitað er stefnuskráin eitt og flokkurinn annað. Þannig er stefnuskráin enn í heilu lagi hjá Samfylkingunni, en flokkurinn gjörsamlega í tætlum og ekki batnar það ástand við að fara í eina sæng með erkifjendunum, kommunum! 

Samfylkingin er þegar farin að draga taum eigenda sinna - Baugsmanna og annarra auðjöfra - á meðan VG eru byrjaðir í sínu daglega lýðskrumi. Þrátt fyrir að heimildir séu fyrir hendi í hegningarlögum, þurfa þeir að koma með nýtt lagafrumvarp um kyrrsetningu á fjármagni, sem afbrotamenn hafa undir höndum.

Þetta er þó aðeins forsmekkurinn af því sem koma skal. Að sjálfsögðu munu flokkarnir reyna að sýna hvor öðrum tillitssemi næstu 2-3 mánuðina til að slá ryki í augu kjósenda. Sameinist þeir hins vegar í ríkisstjórn að kosningum loknum - sem allar líkur benda til - munum við sjá mjög mismunandi áherslur hjá komandi ríkisstjórnarflokkum. Samfylkingin mun vilja halda áfram með áætlun Alþjóðagjaldeyrissjóðsins og reyna að skera ríkisútgjöld niður eins og hægt er og byggja upp atvinnuvegina - m.a. byggingu virkjana, stóriðju og olíuleit á Drekasvæðinu. VG mun hins vegar ekki samþykkja nokkurn niðurskurð hjá ríkinu, vill í stað þess prenta peninga auk þess sem þeir munu snúast gegn einu bjargráðunum, sem við höfum: virkjunum, stóriðju og olíuleit. Þessu til staðfestingar nefni ég ummæli Hjörleifs Guttormssonar fyrir skömmu um friðun Drekasvæðisins.

Samfylkingin mun að sjálfsögðu gefa eftir með skelfilegum afleiðingum: óðaverðbólgu, gjaldþrotum fyrirtækja og einstaklinga, auk þess sem það samkomulag, sem náðst hefur við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn verður sett í uppnám. Niðurstaðan verður fordæmalaust stjórnleysi og kreppa á Íslandi næstu árin. Ljóst er að þótt einhverjir skynsamir og jarðbundnir menn og konur kunni að finnast innan VG, þá ræður öfgafólk í grasrótinni alltaf ferðinni þar á bæ. Öfgafólk VG samanstendur af stuðningsfólki við hryðjuverkahópa á borð við Hamas, öfgafemínistum, virkilegum kommúnistum, umhverfishryðjuverkamönnum, stjórnleysingjum og skemmdarvörgum. Það er nákvæmlega þetta fólk, sem breytti friðsamlegum og gagnlegum mótmælum í uppþot og óeirðir fyrir framan Alþingishúsið á undanförnum vikum. Þótt Steingrímur sé öflugur og geti haft stjórn á slíkum lýð í nokkra daga eða nokkrar vikur, verður þessu fólki ekki einu sinni haldið í skefjum í nokkra mánuði.

Ef ofangreindum öfgahópum tókst að fella ríkisstjórnar með jafn öflugan þingmeirihluta og raun bar vitni og hræða Samfylkinguna svo mikið, að hún gerði bókstaflega í brækurnar og þorði ekki að halda ríkisstjórnarsamstarfinu áfram, þá finnst mér ólíklegt að Steingrímur J. Sigfússon og Ögmundur Jónasson leggi í að vera í andstöðu við þennan skríl og það innan eigin stjórnmálaflokks!

Greinir á um kosningar

Aðgerðaáætlun Samfylkingar að nær öllu leyti ásættanleg

Segja má að aðgerðaáætlun Samfylkingar sé í mínum augum - sem sjálfstæðismanns - að flestu leyti ásættanleg og í raun löngu tímabær. Ekki er ég þó viss um að hún liti alveg eins út ef við sjálfstæðismenn hefðum samið hana. Vandamálið er að við höfum ekki lagt fram neina áætlum - svo ég viti - og hefðum því átt að fagna viðleitni Samfylkingarinnar í stað þess að gagnrýna eða hafna henni.

Ég set frekar spurningu við það, hversvegna mínir menn samþykktu ekki áætlunina eða reyndu að fá þær breytingar fram á henni, sem þeim þóttu nauðsynlegar. Ég sé ekki betur en að þarna sé tekið á þeim vandamálum, sem þjóðin hefur í augnablikinu áhyggjur af. Þau vandamál koma því hreint ekkert við hvar í flokki fólk er, hafa hreinlega ekkert með þrönga flokkahagsmuni að gera, heldur almennahag, þ.e.a.s. að íslenska þjóðin hafi húsaskjól og geti unnið sér inn fyrir helstu nauðsynjum. Auðvitað er orðalag víða loðið og mjög almennt, en í slíkri áætlun er varla við öðru að búast.

Hvað er mitt fólk í Sjálfstæðisflokknum hins vegar eiginlega að hugsa að leyfa Jóhönnu Sigurðardóttur ekki að leiða stjórnina næstu 3 mánuði - hvaða máli skiptir það þegar þjóðarhagsmunir eru í húfi, hvaða ábyrgðartilfinning er þetta gagnvart þjóðinni, gagnvart flokknum?

Að leyfa VG og Samfylkingunni að mynda stjórn rétt fyrir kosningar og koma því í verk, sem gera hefði átt strax í haust, þ.e.a.s. að koma þeim atriðum sem eru í aðgerðaáætluninni á framfæri og í framkvæmd, jafngildir næstum pólitísku sjálfsmorði fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Nú hljóta Samfylkingin og VG heiðurinn af þessu og við sleikjum sárin okkar fram að kosningum.

Í prófkjörum og kosningum þurfum við síðan að útskýra fyrir fólki, hversvegna við gerðum ekkert í 4 mánuði og leyfðum síðan pólitískum andstæðingum okkar að hreinsa til og taka til hendinni rétt fyrir kosningar.

Hvaða bull "taktík" er þetta eiginlega, hver stjórnar þessar bölvaðri vitleysu, hver er ábyrgur fyrir öllum þessu aðgerðaleysi undanfarin ár og þó aðallega undanfarna 4 mánuði, allri þessari ákvarðanafælni, já og ég vil segja öllu þessu bölvuðu klúðri undanfarna mánuði og undanfarin ár?

Kæru félagar mínir í Sjálfstæðisflokknum: Í guðanna bænum farið að gera eitthvað af viti!!! 

Samfylkingin setti tíu skilyrði

Góður sjálfstæðismaður spyr: hvenær víkur stjórn Seðlabankans?

Þetta er auðvitað eitthvað, sem allir landsmenn hafa beðið eftir frá því í haust!

Nú er hins vegar kominn tími til að aðrir axli ábyrgð og þá á ég auðvitað við stjórn Seðlabanka Íslands.

Geir og Þorgerður Katrín: er ekki kominn tími til að láta Davíð og félaga fara og hreinsa til annarsstaðar í stjórnkerfinu, þar sem spillingin hefur geisað óheft undanfarin ár? 

Þetta snýst um trúverðugleika og áframhaldandi líf Sjálfstæðisflokksins, hvorki meira né minna! 

Ef þetta hefði verið gert í október eða nóvember hefði þessi stjórn ekki einungis haldið velli, heldur nyti hún stuðnings meirihluta þjóðarinnar.

Ég tek ofan af fyrir Björgvini G. Sigurðssyni og Samfylkingunni í þessu máli! 

Björgvin segir af sér

Förum að vilja þjóðarinnar og tökum til hendinni ...

Í raun virðast mér mótmælin til þessa hafa skilað frekar litlu, nema þá kannski að ýta undir undirliggjandi öldu óánægju í grasrót Samfylkingarinnar og Sjálfstæðisflokksins. Þessi gífurlega ónægja í grasrót stjórnarflokkanna hefur í raun skilað mun meira en mótmælin. Það er í sjálfu sér ekki að undra, því stjórnmálamennirnir vita, að þeir geta ekki gengið gegn vilja grasrótarinnar nema í stuttan tíma og allra síst rétt fyrir Landsfundi eða hugsanlegar kosningar.

Ég vil þó leyfa mér að fullyrða, að þeir sem völdin hafa í flokkunum - og þó sérstaklega Sjálfstæðisflokknum - hafa löngu gleymt að þeir sækja í raun umboð sitt til okkar í grasrótinni. Á undanförnum dögum hefur Geir Hilmari Haarde orðið ljóst, að krafan um breytingar og endurnýjun á forystu flokksins var orðin svo hávær, að undan henni var ekki vikist. Geir og Þorgerður nutu einfaldlega ekki lengur stuðnings grasrótarinnar/landsfundarfulltrúa. Þegar við bættist, að Geir hafði veikst alvarlega, tók hann þá skynsamlegu ákvörðun, fyrir sjálfan sig og flokkinn, að bjóða sig ekki fram á Landsfundi flokksins.

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir og hennar stuðningsmenn áttuðu sig á því eftir fundinn í Þjóðleikhúskjallaranum, að stuðningur grasrótar Samfylkingarinnar við þetta stjórnarsamstarf var ekki lengur fyrir hendi. Ég get hins vegar ekki annað séð en að Ingibjörg Sólrún njóti fulls stuðnings innan síns flokks enda um frábæran forystumann að ræða.

Ef við skoðum nánar hversvegna forusta Sjálfstæðisflokksins nýtur ekki stuðnings og hversvegna stuðningur við ríkisstjórnarsamstarfið er nær algjörlega horfinn innan Samfylkingarinnar, er ljóst að ástæðurnar eru nákvæmlega þær sömu, þ.e.a.s. aðgerðaleysi ríkisstjórnarinnar.

Hefði verið gripið til neðangreindra ráðstafana hefði stjórnin ekki einungis haldið velli, heldur að öllum líkindum notið stuðnings meirihluta þjóðarinnar:

• Tala hefði þurft til þjóðarinnar og útskýra á mannamáli hvað er á seyði

• Víkja hefði þurft úr embætti stjórn Seðlabanka og Fjármálaeftirlits auk annarra spilltra embættismanna auk þess sem ráðherrar hefðu hugsanlega þurft að rýma sæti sín

• Kynna hefði þurft þjóðinni einfalda aðgerðaáætlun, hvernig hægt sé að bjarga heimilunum og fyrirtækjunum í landinu

Á þessum einföldu atriðum klikkaði ríkisstjórnin gjörsamlega og því er hún búin að mála sig út í horn. Boða verður til kosninga, en að mínu mati er betra að kosningarnar verði snemma í haust en í vor. Ástæðurnar eru tímaskortur, t.d. vegna prófkjara, auk þess sem ný framboð hafa allt of lítinn tíma til að skipuleggja sig.

Ekki ætla ég að tala fyrir hönd Samfylkingarinnar - enda aðrir betri til þess - en fyrir hönd grasrótar Sjálfstæðisflokksins vil ég leyfa mér að fullyrða, að neðangreind atriði eru forsenda þess að við fáum sæmilega kosningu í komandi kosningum:

• 
  Skipta þarf út algjörlega forystu flokksins og inn þurfa að koma tiltölulega ferskir einstaklingar
• 
  Skýra þarf framtíðarsýn Sjálfstæðisflokksins og endurnýja verður stefnu flokksins í anda hinnar klassísku Sjálfstæðisstefnu
• 
  Endurnýja þarf þingflokkinn að stórum hluta í kosningum í vor og til þess þarf að halda prófkjör
• 
  Lofa þarf þjóðinni, að Sjálfstæðisflokkurinn styðji breytingar á stjórnarskránni í þá átt að skerpa á þrískiptingu ríkisvaldsins: auka vægi löggjafarvaldsins, efla aðhald dómsvalds og löggjafarvalds með framkvæmdavaldinu og auka sjálfstæði dómsvaldsins

 

Besta ríkisstjórnin fyrir þetta land væri ríkisstjórn skynseminnar, en það er að mínu mati ríkisstjórn endurnýjaðs Sjálfstæðisflokks og endurnýjaðs Framsóknarflokks. Því miður hafa yfirlýsingar nýkjörins formanns Framsóknarflokksins verið í þá átt að hann horfi meira til vinstri stjórnar. Það eigum við Sjálfstæðismenn að nota okkur á meðan við færum okkar flokk meira inn á miðjuna. 

Slík stjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks væri gjörsamlega ólík fyrri ríkistjórnum Davíðs Oddssonar og Halldórs Ásgrímssonar - í sjálfu sér meiri miðjustjórn en hægri stjórn.

Það sem þjóðin ekki þarf er hrein vinstri stjórn Samfylkingar og VG, því þá ríkti hér algjör stöðnun næstu árin, atvinnuleysi og eymd.

Horfið yrði frá virkjunum og stóriðju og líklega farið að tillögum Hjörleifs Guttormssonar um friðun Drekasvæðisins. Það sem við þurfum hins vegar mest á að halda er einmitt að efla útflutninginn með öflugum sjávarútvegi, öflugri stóriðju, öflugum ferðaiðnaði og síðast en ekki síst öflugri sprotastarfsemi. Þessi uppskrift gengur þvert á stefnu VG og vinstri stjórnar.

Björn: Mikilvægt að búið sé að velja landsfundarfulltrúa